Av barn og fulle folk ...

AV JOHN ERIK BØE LINDGREN, nettredaktør

Som tilsett i Språkrådet er eg alltid vaken for det finurlege ved språket. Når barn gjer språklege krumspring, er det særleg stas. Her er nokre smakebitar.

Alle barn serverer gullkorn med jamne mellomrom. Dei som kjem frå eigne barn, er gjerne ekstra sjarmerande. Mange skriv dei ned for å hugse dei og kunne ta dei fram att, kanskje i konfirmasjonstalen?

Eg tok eit steg lenger og starta ein Twitter-konto, «Pjokkegutt»:

Fleire spørjarar etterlyser eit ord som tilsvarar mett, for det ein kjenner når ein ikkje lenger er tørst. Problemet kan løysast på denne måten:

Leitinga etter det rette ordet blir ofte krona med hell:

Barn oppdagar mønster og samanhengar i språket:

Det kan vere vanskeleg å skilje mellom overført og bokstaveleg tyding:

Når ein ikkje finn det rette ordet, får ein tenkje ut noko sjølv:

Ein vaksen kan fort få passet sitt påskrive:

• Her finn du fleire gullkorn.