Historikk
Tusenårsskiftet markerte eit skifte også på det språkpolitiske området. Land etter land i Europa har gripe tak i situasjonen til nasjonalspråket og vurdert kraftige kulturpolitiske verkemiddel for å sikre at nasjonalspråket ikkje kjem i underlegen posisjon i eige land.
Frå Norsk språkråd til Språkrådet
Ein kan sjå omdanninga av Norsk språkråd til Språkrådet i lys av dette. Det er ei omdanning både langs ei organisatorisk og ei språkpolitisk linje.
Mange vil hevde at det har vore den same språkpolitikken like sidan jamstillingsvedtaket i 1885. Denne språkpolitikken har ført til målstrid, ein strid som i all hovudsak har vore til gagn for landet.
Den klassiske målstriden er nok ikkje over, men det ser ut til å vere semje om at kreftene no må samle seg om kamp for det norske målet – bokmål og nynorsk – i Noreg.
Tre generasjonar språknemnder
Den første var Norsk språknemnd (1952–1972). Den tjueårsperioden var prega av tilnærming mellom målformene.
Neste generasjon var Norsk språkråd (1972–2004). Den trettiårsperioden var prega av konsolidering: Bokmålsrettskrivinga vart opna igjen for tradisjonelle riksmålsformer, og tvungen tilnærming vart avblåsen, formelt stadfest av Stortinget i 2002.
Den tredje og siste perioden tok til med omdanningsprosessen som starta i 2004. Lov om Norsk språkråd vart oppheva 31. desember 2004. Det nye namnet Språkrådet vart offisielt godkjent av departementet våren 2005. I april 2006 fekk Språkrådet nye vedtekter. I juli same året vart det første ordinære styret oppnemnt, og seinhaustes 2006 var fagråda på plass.
Del denne siden
